Να αρχίσουμε να μετράμε τα λάθη και τις ανοησίες στον χώρο της αριστεράς, στον χώρο της κυβερνώσας αριστεράς; Του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, δηλαδή. Μια κουβέντα και μόνη για την ώρα.
Αν αυτό είναι το κομματικό όργανο μιας παράταξης που είναι μεν ηττημένη σ’ αυτές τις εκλογές αλλά παραμένει εν δυνάμει κυβερνητική δύναμη, τότε θα πρέπει να μάθουμε ξανά από την αρχή και την έννοια της δημοσιογραφίας και δη της αριστερής, αλλά και την έννοια της διαλεκτικής αναφοράς.
Είναι δυνατό να θέτει στόχο, στην αρχή μιας νέας μάχης, μετά από ένα σοκ το οποίο δεν ξεπέρασαν ακόμα εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, να είναι “αξιοπρεπώς ηττημένη η αριστερά” και να κάνει αντιπολίτευση; Πού έμαθαν την πολιτική αυτοί οι κομματικοί υπεύθυνοι, πού έμαθαν την αριστερή δημοσιογραφία (ναι, είναι διαφορετική η αριστερή αντίληψη στα πράγματα).
Ξεκινούν τη μάχη και λένε στον απογοητευμένο κόσμο “να είμαστε καλή αντιπολίτευση;”
Αυτή είναι υπονόμευση, ανάλογη με πολλές που έγιναν από πολλούς προεκλογικά…
Και δεν πήρε κανείς την ευθύνη γι αυτό, δεν παραιτήθηκε κανείς;
Ευτυχώς – για την περίπτωση αυτή- ελάχιστοι διαβάζουν ένα κομματικό έντυπο…
Και η εξήγηση είναι απλούστατη, μην αναρωτιέται κανείς…
Αλέκος Α. Ανδρικάκης
